سیفلیس مادرزادی: سیفلیس مادرزادی می‌تواند تأثیر زیادی بر سلامت نوزاد داشته باشد، اما چگونگی این تأثیر به زمان ابتلا به سیفلیس در بارداری و اینکه چه زمانی درمان عفونت در مادر شروع شده است بستگی دارد.

سیفلیس در مادران باردار: مادران باردار مبتلا به سیفلیس می توانند عفونت را به جنین خود منتقل کنند. ابتلا به سیفلیس می تواند منجر به تولد نوزاد کم وزن شود و احتمال زایمان زودرس یا مرده (نوزادی که مرده به دنیا می آید) را افزایش دهد. برای محافظت از کودک،باید در اولین ویزیت قبل از بارداری آزمایش سیفلیس انجام شود و در برخی از افراد باردار نیاز به آزمایش سیفلیس مجدد در سه ماهه سوم بارداری و هنگام زایمان می باشد. در صورت مثبت بودن تست فوراً درمان بیماری شروع شود.در هنگام تولد، نوزاد مبتلا به عفونت سیفلیس ممکن است،علائم بیماری را نداشته باشد. با این حال، اگر نوزاد فوراً تحت درمان قرار نگیرد، ممکن است در عرض چند هفته دچار مشکلات جدی مانند: آب مروارید، ناشنوایی یا تشنج و در نهایت مرگ نوزاد شود.سیفلیس در زنان باردار می تواند باعث سقط جنین، مرده زایی یا مرگ نوزاد در مدت کوتاهی پس از تولد شود. مطالعات نشان داده است تقریباً 40 درصد از نوزادان متولد شده از زنان مبتلا به سیفلیس درمان نشده ممکن است مرده به دنیا بیایند یا در دوران نوزادی به دلیل عفونت بمیرند. نوزادانی که با سیفلیس مادرزادی متولد می شوند ممکن است دچار آسیب استخوانی، کم خونی شدید، بزرگ شدن کبد و طحال، یرقان، مشکلات عصبی منجر به کوری یا ناشنوایی، مننژیت یا بثورات پوستی شوند.